woensdag 30 september 2009

Chemo ronde 3

Vandaag was geen goede dag. We komen aan in het ziekenhuis en worden geholpen door een andere zuster dan de vorige keren. Ze wil gelijk mijn infuus zetten, terwijl ik de vorige keren eerst mijn haren nat kon maken en mijn ijsmuts kon opzettten. Aangezien ik niet erg houd van het zetten van het infuus ben ik meteen een beetje geirriteerd. Zit ik daar met mijn vele lagen kleren te zweten van de spanning om dat infuus en natuurlijk gaat het ook nog een keer mis, mijn ader springt en ze moet het nog een keer doen. Dit is niets ernstigs, maar ik vind het gewoon enorm klote om dat infuus te laten zetten. Ook tijdens de chemo voel ik me heel opstandig en zielig en het kan me niet snel genoeg voorbij zijn.

Helaas blijkt dat de waardes van mijn witte bloedlichaampjes te laag zijn, die zorgen voor een goede weerstand, hetgeen betekent dat ik mezelf spuiten moet gaan geven om deze waardes weer omhoog te krijgen. Gelukkig ben ik 'bedreven' in het spuiten geven na de ivf behandeling, dus daar zie ik niet tegenop.

Met de dokter nogmaals gecheckt of ik dit weekend met de meiden wel naar Maastricht mag, maar daarmee heeft hij geen probleem. Gelukkig, want ik heb enorm veel behoefte aan het weekendje weg met de meiden.....

3 opmerkingen:

  1. Gatver Kim, wat balen zeg. Al helemaal als je dan eerst zo'n lief begrijpend iemand hebt en nu zo'n infuus heks. Ik kan me zo goed voorstellen dat je daar tegenop ziet, die enge naalden. Gelukkig dat er geen negatief advies gegeven wordt voor het weekendje weg en het gaat vast lekker zijn met je vriendinnen te zijn. Hou je sterk! Je doet het zo goed, we denken aan je... Liefs Mo

    BeantwoordenVerwijderen
  2. noot van de onderredactie: qua fysiek was het wel een heks, maar qua handelingen zeker niet. Kim had gewoon haar dag niet, het is haar vergeven ;-).

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen