zondag 28 juni 2009

Hoe het allemaal begon

Nooit gedacht dat ik mijn eigen blog zou starten, maar dat blijkt nu toch wel helemaal hip te zijn (of wellicht alweer 'uit', ik ben daar nooit zo snel mee) en wellicht een handige manier om iedereen op de hoogte te houden van de ontwikkelingen in mijn leven op het moment.
Want mijn leven heeft een rare wending genomen......

Eind juni na de yoga les, heb last van mijn borst. Een vervelende drukkende pijn tussen borst en rug en ben kortademig. Ik denk een spier te hebben verrekt, want ben helaas toch nog niet zo'n grote yogakoningin en heb die dag erg mijn best gedaan.... Dus maar even rustig aan, morgen zal het wel over zijn.

Maar dat is helaas niet zo.
Op zaterdag hebben we de afscheidsbbq van Judith en Anko, ik heb nergens zin in, krijg geen hap door mijn keel en Alex vindt dat ik er als een plant bij zit.

We besluiten naar het Karolinska ziekenhuis te gaan. Het is namelijk zaterdagavond, super mooi weer en daarom wellicht niet zo druk (toch belangrijk in de overweging).
We komen daar aan, ik doe mijn verhaal aan de zuster en het hele circus begint. Wachten..verhaal vertellen...wachten .. bloedprikken..weer verhaal vertellen..etc.
Uiteindelijk worden we na 5 uur weggestuurd, omdat Xanthe helemaal oververmoeid en overstuur de hele boel bij elkaar gilt. Maar ik krijg wel een bloedverdunnende injectie omdat ze denken dat ik een bloedprop heb overgehouden aan de reis naar Boston. Morgen moet ik terugkomen voor een CT scan.

Op zondag gelijk door voor de CT scan. Een nieuwe gewaarwording, want door de contrastvloeistof die je toegediend krijgt lijkt het net alsof je tijdens de scan in je broek plast (dit is niet zo!!). Gelukkig hadden ze me vantevoren gewaarschuwd, anders kan het toch een genante vertoning worden.
Anyway, weer uren gewacht, ik werd er zelfs een beetje pissig van want het was mooi weer en wilde gewoon lekker naar buiten. Alex was aan het wandelen met Xanthe toen de dokter me kwam vertellen dat ik geen bloedprop had (pfff) MAAR wel dat er iets tussen mijn longen zat dat daar niet thuishoorde. Nou dan stort je wereld redelijk in kan ik je vertellen.