We zijn weer thuis

De vakantie is voorbij. We zijn vanavond weer thuis gekomen in het fantastisch mooie en vooral witte Zweden. Zoals het er in NL ongeveer 2 dagen uit heeft gezien, zo mooi ziet het er hier ook uit. -9 graden Celcius bij aankomst en een dik pak sneeuw, brrr, maar wellicht betekent het dat we snel kunnen gaan schaatsen.
De weken in NL waren heerlijk. Met de oma's, tante Mo en Don en alle vriendenbezoekjes. Ook echt heerlijk om daar te zijn hoor. Het zal ook wel weer wennen worden, want oma Corry is er de afgelopen weken, elke dag tussen 6 en 7 uitgegaan als Xanthe weer wakker in haar bed stond te springen. Alex en ik konden ons dan nog even omdraaien, dat feest is nu voorbij. We zullen alle gezelligheid missen.
Morgen is het Oud & Nieuw, zit totaal niet in mijn systeem. Morgen maar eens even rondbellen, wat de plannen zijn van iedereen.

Ik wil iedereen bedanken voor alle steun de afgelopen maanden. Het heeft me vaak een glimlach op mijn gezicht getoverd als er weer een kaartje, sms-je oid kwam. 2009 is snel voorbij. Ik hoop en wens iedereen vooral een GEZOND 2010. Dat het maar een heel mooi jaar mag worden!

Fijne kerst!

Lieve bloglezers, via deze weg wil ik iedereen een hele fijne kerst toewensen. Dat iedereen maar lekker mag genieten van de gezelligheid, het lekkere eten en natuurlijk het prachtige witte landschap! Geniet ervan! Liefs, Kim

Bewijs geleverd

Het bewijs is geleverd, maandag zijn we zonder files in een keer naar Amsterdam gereden. Alex en ik hadden 'vakantie' en gingen samen naar A'dam, terwijl oma Corry op Xanthe heeft gepast. Het zijn heerlijke dagen geweest. Lekker om eventjes samen te zijn. De avonden waren volgepland met gezellige vriendenbezoekjes en overdag zijn we naar de Bijenkorf geweest. Ik heb zelfs haarstukjes gekocht op de Van Woustraat bij de afrowinkel (wel blonde haarstukken hoor, haha), het maakt mijn haar net iets voller en volgens mij zie je er niets van. Dus met nepwimpers, haarstukken en een laag make-up ben ik bijna weer de oude....
Helaas is door de gladheid de auto van Corry in de kreukels gereden. We stonden in Heemstede geparkeerd en 3 tienerjongens zijn er met hun auto tegenaan gegleden. Ze kwamen heel braaf aanbellen of de auto van ons was, dus gelukkig allemaal goed geregeld, maar dus toch wat kleine brokken tijdens het Hollandse winterweer. Mijn energie niveau wordt langzaam beter, al moet ik nog wel 's middags dutjes doen. Het is vooral heel fijn dat de chemokuren voorbij zijn, anders had ik vandaag weer gemoeten, een hele opluchting.

Engeltjes bestaan

Wat is het prachtig he buiten? Dikke sneeuwvlokken die naar beneden vallen, creëren een prachtig landschap. Wat een genot.
Alex is inmiddels ook in NL aangekomen en heeft de sneeuw in Zweden ingeruild voor de sneeuw in NL. Xanthe vond het prachtig buiten, maar werd boos toen Alex een grote hoeveelheid sneeuw over haar hoofd gooide, en terecht.....
Vandaag zouden we bij Jan, Bregje en Evelijn in Amstelveen op bezoek gaan, maar helaas moesten we dit afzeggen ivm alle verkeerswaarschuwingen. Dat is dan wel een minpuntje van de sneeuw. In plaats daarvan hebben we een lekkere wandeling door de sneeuw gemaakt. De vooruitzichten zijn niet goed. Wel een beetje jammer als je een paar weken in NL bent en iedereen wil opzoeken. Maar wellicht wordt het snel iets beter. We moeten er gewoon om vragen las ik net in de laatste Happinez. Want engelen bestaan en willen ons graag helpen. Ze hebben op het moment te weinig te doen. Dus wij moeten vragen en zij gaan dat dan voor ons doen.... Ik ben benieuwd.... Ik wil graag begaanbare wegen met wel ook dat mooie witte landschap (en dat graag vanaf morgen want dan willen we naar Amsterdam...). Nou we zullen zien?!?!

Wat een plaatje!

Wat was het mooi vanmorgen!! Zelfs in NL is het wit, wat een plaatje.
Vanmiddag ben ik zelfs even de stad (Gouda) in gegaan. Ik heb van mijn vader een super schattig jasje voor Xanthe gekregen en daar wilde ik even een mutsje bij kopen. Na een tijdje winkelen, was ik toch redelijk klaar, dus ben 'gezellig' in mijn eentje een koffie verkeerd gaan drinken bij de La Place. Even bijkomen, haha.
Morgen ga ik samen met Mo naar de sauna, we hebben massages geboekt en ik kan echt niet wachten om daar lekker heen te gaan. Wat een verwennerij....

I AMsterdam

Wat heerlijk was het om weer even in Amsterdam te zijn. Op zaterdag middag heeft Mo me naar Amsterdam gebracht en na een dutje in haar appartement, ben ik gewapend met mijn nepwimpers naar het Vlam diner gegaan. Carola woont vlakbij, dus gezellig samen met de taxi. Het was alweer een behoorlijke tijd geleden en er is veel veranderd in de Pijp, maar tegelijkertijd ook weer niets. (De Ferdinand Bol ligt nog steeds open!!!)....
Bij Annemiek werden we verwelkomd in haar riante appartement, met heerlijke champagne, sashimi, en heel veel andere lekkernijen. Aan konijn geen tekort op deze avond, zo ook niet aan gezelligheid. Heerlijk, dit soort avondjes met elkaar. Dit geeft zoveel energie!!
's Nachts was er helaas een feestje bij de buren op de Rustenburgerstraat, dus het duurde even voordat ik in slaap viel, maar ik kon de volgende morgen heerlijk uitslapen.
Op zondag met Bar gaan lunchen bij Bagels & Beans en ook nog even twee paar laarzen gekocht, oeps.... Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe ik geniet van het samenzijn.
Nu ben ik in Gouda, waar ik ook de komende dagen zal verblijven. Xanthe vermaakt zich op en top met alle aandacht van Corry en tante Mo. Echt heel lekker om weer even hier te zijn.
Als mijn energie niveau zich nu ook weer snel herstelt, zou ik helemaal tevreden zijn. Ik ben helaas nog steeds een duf konijn.....

Op weg naar NL

Vrijdag om 13.15 vertrekt het vliegtuig naar NL. En oh wat ben ik blij dat Corry met mij en Xanthe meevliegt. Donderdagnacht is weer een drama nacht. Het begint al met krampen in de avond. En dus het eerste dilemma. Ik voel me misselijk, maar door de pillen tegen de misselijkheid wordt de verstopping alleen maar erger. Dus ik besluit alleen de druppels tegen verstopping te nemen. 's Nachts om 2 uur beginnen de krampen... en het overgeven. Heerlijk als je juist een nacht lekker wilt slapen om fit te zijn voor de reis van morgen. Midden in de nacht brengt Alex me een beker met cola tegen de misselijkheid en rond 4 uur val ik gelukkig lekker in slaap. 's Morgens gaat het al weer een stuk beter, ik ben alleen afgepeigerd. De vlucht naar NL gaat gelukkig goed. Corry is helemaal voorbereid, met plakplaatjes van beestjes, boekjes en de ipod met foto's. Xanthe gedraagt zich voorbeeldig. Mo komt ons ophalen op Schiphol en Don heeft in Gouda spaghetti gemaakt. Om 20 uur ga ik naar bed en om 9 uur ben ik vanmorgen wakker geworden. Wat een heerlijke nacht! Vanavond naar Amsterdam, voor het kerstdiner van Vlam, mijn jaarclub van Nijenrode. Ik kijk er enorm naar uit om die meiden weer te zien. Ik ben nog niet helemaal 100%, maar heb nu echt het idee dat ik weer kan gaan opbouwen.

Het zit erop!

Vandaag de laatste chemo. Xanthe en Easter blijven thuis bij oma Corry en Alex en ik rijden rond 9.30 uur weer richting ziekenhuis. Nog even gestopt voor bonbonnetjes voor zuster Maritha, om haar te bedanken. In het ziekenhuis aangekomen is het prikken een drama. Ondanks dat Maritha me helpt, die tot nu toe de enige is die het in een keer juist deed. Nu is het pas bij de derde poging raak, een nieuw record. Ze is zelf zichtbaar gefrustreerd, omdat ze weet dat ik dit het ergste vind. Alex probeert me te helpen door diep met me in en uit te ademen, dat is een goede afleiding en langzaam wordt ik rustiger. Het infuus zit deze keer in mijn hand, waardoor het iets meer pijn doet en de vloeistof langzamer doorloopt. Maar het is de laatste keer en de Gooise Vrouwen dvd is een goede afleiding. Als het na een paar uur voorbij is, kan ik mijn tranen niet bedwingen. Ik dacht dat ik heel blij zou zijn, maar ik ben intens verdrietig. Waarom? Wie het weet mag het zeggen. Wellicht dat alle spanning en emotie van de afgelopen maanden eruit komt. Een ding is zeker, ik ben niet verdrietig omdat de chemo's zijn afgelopen. Alex en ik nemen afscheid van Maritha en nog een aantal anderen en we zeggen allemaal dat we hopen elkaar niet meer te zien. Ook thuis kan ik mijn tranen niet bedwingen en zelfs nu voel ik me nog een beetje down. Maar dat wordt vast beter naarmate de dagen vorderen.
De chemo's zitten er in ieder geval op. Het was een zware periode met ups en downs, maar toch vind ik dat ik geluk heb gehad. Over het algemeen voelde ik me goed, ik heb best nog veel haar en ik heb veel tijd met Xanthe kunnen doorbrengen..... Vrijdag lekker naar NL en in januari de volgende fase, maar dat zie ik dan wel weer. Nu eerst genieten.

Sinterklaasje bonne bonne bonne

Vandaag vieren we de verjaardag van Sinterklaas. Hij is zelfs naar Zweden gekomen om pepernoten, speculaas en kadootjes voor de kinderen te brengen. Met z'n allen bij Seb en Judith, waar Alex vannacht om 4.30 uur ook al was :-0. Er werd hard op de deur gebonsd en daar stond een grote zak met kadootjes. Een heerlijk middagje met veel pepernoten en gezelligheid.
Zelf voor het eerst mijn nepwimpers getest. Wat een drama om die dingen op te doen. Maar na 4 pogingen zaten ze, toen zag het er best gezellig uit....

Het gaat super!

Ik ben zelf bijna verbaasd over hoe goed het momenteel gaat. En vergeet soms gewoon bijna dat ik ziek ben. Vandaag zelfs niet eens geslapen overdag en ik ben nog wakker (bijna 21 uur!). Natuurlijk zijn er ongemakkelijkheden, maar het lijkt alsof ik daar inmiddels aan gewend ben. Ik ben blij met elke dag die goed is en geniet er echt van. Het is hier momenteel net winterwonderland. Koud met zon en allemaal ijzel op de bomen en grond, waardoor het helemaal wit is overal. Fantastisch mooi. Vanmorgen koffieleuten bij Nathalie met Liselotte. De rit naar Djurgården was dan ook super mooi, met het zonnetje schijnend in mijn gezicht. Rond 14 uur reed ik langs de creche en heb gelijk Xanthe opgehaald. Aangezien ik wel een beetje moe was heb ik even in de auto gemediteerd op de parkeerplaats, haha, en dat gaf me best energie moet ik zeggen. Toen we thuiskwamen heb ik met Xanthe op het terras 'gevoetbald', wat een pret. Dus ik ben helemaal blij en positief dat ik me zo goed heb weten te houden en bijna door de chemo's heen ben. Die laatste kan ik ook nog wel hebben (fingers crossed). De moeder van Alex komt morgen en samen vliegen we dan volgende week naar NL met Xanthe. Ohhh wat heb ik daar veel zin in!