Wat is de juiste balans?

Vandaag een intensieve dag, want hoewel ik ook vandaag met zo min mogelijk mensen in contact moet komen, ivm mijn lage weerstand, moet ik toch eea doen. Alexander is vandaag voor werk naar Helsingborg, dus dat betekent dat ik er vandaag even alleen voor sta, dat is normaal niet zo'n probeem maar vandaag wel even spannend. 's Morgens breng ik eerst Xanthe naar de creche en moet daarna mijn bloed laten prikken. Dat moet nu om de 5 dagen ongeveer gebeuren zodat ze alles goed in de gaten kunnen houden. Dat betekent dus wel dat ik bij de dokterspost in de wachterkamer moet met allemaal sniffende en hoestende mensen om me heen?!? (hopen dat dat goed gaat..). Daarna met Easter wandelen in het bos en bosbessen plukken voor m'n dagelijkse vitamine smoothie. Tussen de middag probeer ik een dutje te doen, maar kan de slaap niet vatten, dus om 13.00 uur maar weer een rondje met Easter en dan op pad naar de pruikenwinkel (die van die oude dametjes pruiken). Ik pas weer een aantal pruiken maar vind ze allemaal stom dus ik ga weer. Ik hak de knoop door en bel de andere pruikenwinkel, dat ik die ene wil bestellen die ik twee weken geleden heb gepast. De pruikenwinkeldames zijn namelijk van mening dat die ijsmust wel de haaruitval vermindert, maar dat uiteindelijk een pruik toch de beste oplossing is. Wellicht een goede verkooptruc, maar aangezien ik niet met een hoofd met wat plukken erop over straat wil, bestel ik voor de zekerheid toch maar vast de pruik....Dan ga ik Xanthe ophalen en naar huis; spelen met Xanthe en koken en dan is Alex al weer terug. Ik ben de dag eigelijk prima doorgekomen.... wat een heerlijk gevoel. Ben nu wel kapot, maar dat mag dan ook wel toch?

Vandaag ook een afspraak gemaakt met een acupuncturist. Ik wil toch graag naast de behandeling van chemo's iets 'alternatiefs' doen, omdat ik denk dat op die manier mijn energieniveau en weerstand op peil kunnen worden gehouden. Via via heb ik een naam van een kerel die hier al 15 jaar ervaring mee heeft, dus daar ga ik volgende week langs. Eens kijken of hij mijn lichaam dmv de naaldjes weer in balans kan brengen, we'll see....

Waar ik sowieso meer over aan het nadenken ben nu, is hoe de kanker in mijn lichaam heeft kunnen ontstaan. Dan moet er toch iets zijn dat niet in balans is... Als ik nu weer beter zou zijn, zou ik mijn leven gewoon weer oppakken zoals ik eerst bezig was, maar ik vraag me steeds vaker af of dat wel verstandig is. Misschien een beetje zweverig voor een aantal mensen, maar wellicht is dit wel een teken dat ik iets moet veranderen in mijn leven. De grote vraag is natuurlijk 'wát dan?'. Maar daar kan ik wellicht de komende maanden achter komen?!??! (Of een prijsvraag uitschrijven; 'Wie het weet mag het zeggen'....)