De strijd gaat beginnen

Vandaag begint de strijd tegen mijn kanker (dat klinkt wel lekker dramatisch). Om 8.00 uur gaat de telefoon, het is dokter Hedman van Karolinska. Ze heeft het behandelplan met een aantal doktoren doorgesproken en ik zal 4 behandelingen krijgen (dus 8 keer chemo, verdeeld over 4 maanden), daarna een paar weken rust en dan 3 tot 4 weken elke dag bestraling. En dan ben ik genezen, zegt ze. Vandaag nog wel even langs de apotheek om nog meer pillen te halen, tegen de misselijkheid na de chemo. En oh ja, de bestraling kan een negatief effect hebben op de schildklier, maar daar hebben ze dan ook wel weer iets voor.......

Alex, Xanthe, Easter en ik gaan op pad. Eerst Xanthe naar de creche, dan Easter naar de creche en dan door naar het ziekenhuis. Ik ben best een beetje zenuwachtig, maar op zich gaat het wel. Totdat we op de afdeling aankomen en er een zuster vriendelijk naar me lacht, dan worden mijn ogen al iets wateriger, maar kan me inhouden. Na een paar minuten in de wachtkamer worden we opgehaald door zuster Maritha, een oudere dame die een beetje mank loopt, later blijkt ze een super lief en meelevend persoon, die net doet alsof ze dit niet iedere dag de hele dag door meemaakt en me goed op m'n gemak stelt.

De eerste ijsmuts wordt uit de vriezer gehaald, ik moet mijn haar natmaken, een kapje op en daarover wordt de ijsmuts getrokken, very charming. Zuster Maritha zegt dat het de eerste paar minuten wel meevalt en daarna heel koud wordt, maar als ik dit zeker wil is het uit te houden....Onder het motto: wie mooi wil zijn... moet kou lijden..
Ik krijg een infuus in mijn arm en kijk naar buiten door het raam. Dan word ik opeens heel misselijk, terwijl er dus nog niets gebeurd is. Ik kan mijn tranen niet meer binnenhouden, alle spanning lijk ik er uit te huilen, het is gewoon allemaal even té veel en té spannend, maar het lucht enorm op. Ik krijg een spuit tegen de misselijkheid en die trekt gelijk weg.
Na een half uur komt zuster Maritha met de zakken met daarin mijn ABVD kuur. De eerste brengt ze in met een soort grote spuit, direct in het infuus in mijn arm, dat blijkt ook degene te zijn die de haaruitval veroorzaakt. Daarna worden de andere zakjes aan de 'kapstok' gehangen en druppelen via het infuus langzaam mijn lichaam in.

In de tussentijd zet ik Alex goed aan het werk. "Alex kan je thee halen... en chocola... oh en ook zo'n vitaminedrankje", "Alex mag ik een tijdschrift?", "Alex ik heb het koud mag ik mijn sjaal?", "Ik wilde Milkyway, geen Twiiiiiix", "Alex zijn de 30 min voor de ijsmuts al om?", "Wel voorzíchtig met die ijsmuts opdoen hoor", "Dank je schat, je bent lief". "Alex mijn thee is op, mag ik nog wat?", "Ik heb het echt heel koud kan je vragen of ze een deken hebben?", "Het infuus doet pijn, kan je de zuster roepen?", "Tijd voor een nieuwe ijsmuts?", "Mag ik nog wat thee?", "Nu moet ik plassen", etc... Hulde voor Alex, die mij met alles helpt!

De hele kuur duurt 3,5 uur. Het valt reuze mee, afgezien van wat ongemakken van het infuus en de enorme kou. Op mijn hoofd is de kou nog wel te dragen, maar mijn vingers en lijf zijn echt één ijsklomp, dus volgende keer toch nog meer warme kleding aan en vooral een goede dikke sjaal in mijn nek. En dat terwijl Alex vraagt of het raam even open mag, omdat hij het zo warm heeft, "Ja, daaag". Intussen lijkt de afdeling wel een soort bezinestation; het is een komen en gaan van mensen die allemaal even hun chemootje komen doen.

We zijn klaar en gaan lunchen bij Cafe Caesars in de stad bij ons oude huis. Easter ophalen en daarna Xanthe en weer terug naar huis. Thuis ben ik toch een beetje slap en heel moe, dus maar even naar bed voor een dutje. Van de 'ski-meiden' krijg ik een slinger met allemaal persoonlijke spreuken, wat LIEF! Alex heeft 'm boven de eettafel gehangen zodat ik me niet alleen hoef te voelen als ik morgen alleen thuis ben, zijn mijn vriendinnetjes toch een beetje bij me.

Het rare is nu dat ik heel de tijd probeer te voelen hoe ik me voel...; misselijk?, moe?, misschien een beetje moe maar eigenlijk wel ok..... Laten we dat vooral zo houden!!

Op 16 september staat de volgende behandeling gepland.