Wederom een ziekenhuisbezoekje

Vanmorgen wederom op weg naar het ziekenhuis, toch elke keer weer 45 min heen en terug voor een onderzoekje van 10 minuten, maarja. Het is weer eitjes-tel-tijd vandaag. Deze keer ben ik een keer wel op tijd en op de echo is te zien dat er 5 eitjes groeien in de rechtereistok en wellicht eentje in de linker, maar het wordt moeilijk om daar bij te komen, zegt de dokter. We zullen zien, op woensdag moeten we om 8 uur in het ziekenhuis zijn en is de ingreep om 9 uur. Alex mag zijn bijdrage thuis al leveren en die moeten we dan meenemen, wel goed warm houden wordt er gezegd, ... , oke dan?!?

Op woensdag krijg ik dan eerst een rustgevend pilletje en een morfine-achtig iets, ik zal dus wel 'bij-zijn', maar waarschijnlijk goed onder invloed. Dan gaan ze met een soort stofzuigertje de eitjes wegzuigen. Vanavond moet ik mijn laatste spuitje nemen om de eitjes 'te lossen', dit moet precies om 20.00 uur, want dan zijn ze precies klaar om op woensdag om 9.00 uur weggezogen te worden. De eitjes zullen dan bevrucht worden en op vrijdag weten ze dan hoeveel eitjes er embryoos geworden zijn en van de juiste kwaliteit om ingevroren te worden. Wel spannend dus.

Ook wel heel confronterend dat daarna de chemo's gaan beginnen. Ik voel me zo goed nu, heb veel energie en nergens last van of pijn. Het blijft moeilijk te accepteren dat mijn lichaam ziek is, dat ze over een paar dagen gif gaan inspuiten om mij 'beter' te maken, en dat ik daar dan wellicht heel ziek van wordt. Wat een logica.....