Simulatie voor bestraling

Vandaag moest ik me om 8.00 uur melden in het ziekenhuis voor de simulatie. Dat is het instellen van de bestralingsmachine, zodat die precies op de juiste plekken zal bestralen. Mijn masker lag al klaar. Ik ging op de behandelbank liggen en werd vastgeklemd door de zusters die het masker over mijn hoofd deden. Ik kreeg het opeens spaansbenauwd. Dat ding dat klemt echt m'n hoofd helemaal vast. Dus, ja hoor, ik weer huilen. Weken heb ik er niet aan hoeven denken, aan het ziek zijn en nu lag ik daar weer. De volgende ronde.... Dus weer even uithuilen en tot rust komen en toen werd het masker weer vastgemaakt. Ik vond het erg fijn dat Alex er weer bij was. Ik moest me echt concentreren op rustig ademhalen, maar toen ging het goed. Ik mocht niet bewegen... en dan gaat het dus overal kriebelen, je kent het wel. Er zijn verschillende röntgen foto's gemaakt en het masker is beschilderd met het bestralingsgebied. Dat is weer het voordeel van dat masker, want anders hadden ze op mijn huid moeten tekenen, nu heb ik daar maar een kleine streep op staan. Na 20 minuten was het klaar. Morgen moet ik er om 9.00 uur zijn en de andere dagen mag ik komen wanneer ik wil. Een soort drive-in bestraling is het. De bestraling zelf zal elke dag rond de 4 minuten duren, dus dat is wel ok. En dat dan 17 dagen. Dus dat betekent dat 28 januari de laatste bestralingsdag is.

Daarna ben ik lekker gaan zwemmen en de sauna ingegaan. Ik weet eigenlijk niet of ik in de sauna mag tijdens de bestralingsperiode, dat moet ik morgen even vragen..