8 jaar geleden
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
...krijg je opeens te horen dat je Hodgkin hebt....
Over mij
- Kim
- Ik ben 33 jaar en sinds 2005 wonend in Zweden. Tijdens ons verblijf hier getrouwd met Alexander en sinds augustus 2008 de trotse moeder van Xanthe. Begin juli 2009 werd bij mij Hodgkin (lymfeklierkanker) geconstateerd. Deze blog gaat over de periode van ontdekking en het vervolg. Inmiddels zijn de behandelingen afgelopen en ben ik het normale leven weer aan het opbouwen. Het gaat goed!
The Happy Family
Sinds eind maart wonen we in ons nieuwe huis in Vallentuna, een klein paradijsje 30 minuten boven Stockholm. Alexander heeft in de tuin zijn nieuwe hobby gevonden, hij vindt het heerlijk om buiten bezig te zijn; gras maaien, hout hakken en de heg van een nieuwe look voorzien..
Xanthe is sinds eind juli aan het lopen en rent het hele huis en de tuin door, nog wel waggelig, maar het gaat steeds beter. Het is een ontzettend lief meisje, maar ook een grote boef met eigen willetje, op het moment is ze haar toonhoogtes aan het testen, heel fijn.
Alexander gaat per begin september weer aan het werk en Xanthe is inmiddels op de creche begonnen. Spannende tijden, maar zowel Alex als Xanthe zijn daar geloof ik wel aan toe.
Easter vermaakt zich hier ook op en top. Hij loopt hier vrij rond, maakt af en toe alleen een ommetje door de buurt, maar komt dan altijd weer terug. Verder kan hij er niet genoeg van krijgen om achter de bal aan te rennen en mee te gaan naar het bos als we bosbessen gaan plukken. Wat een goed leven hebben we toch!
Xanthe is sinds eind juli aan het lopen en rent het hele huis en de tuin door, nog wel waggelig, maar het gaat steeds beter. Het is een ontzettend lief meisje, maar ook een grote boef met eigen willetje, op het moment is ze haar toonhoogtes aan het testen, heel fijn.
Alexander gaat per begin september weer aan het werk en Xanthe is inmiddels op de creche begonnen. Spannende tijden, maar zowel Alex als Xanthe zijn daar geloof ik wel aan toe.
Easter vermaakt zich hier ook op en top. Hij loopt hier vrij rond, maakt af en toe alleen een ommetje door de buurt, maar komt dan altijd weer terug. Verder kan hij er niet genoeg van krijgen om achter de bal aan te rennen en mee te gaan naar het bos als we bosbessen gaan plukken. Wat een goed leven hebben we toch!
Mijn lijst met blogs
-
-
9 jaar geleden
-
Wat fijn voor jullie om elkaar weer te zien. Van die tranen kan ik me heel goed voorstellen. Dat is het nadeel van ver weg wonen! Het afscheid blijft moeilijk! Maar ik denk dan altijd maar: "Ik heb het wel gehad en dat kan niemand me afnemen!"
BeantwoordenVerwijderenIk werkte net mijn kalender bij en zag ! Liefs Xook dat het woensdag alweer tijd is voor de chemo.Ik duim weer voor je en zoals gewoonlijk denk ik aan je! Liefs XXX