Hoi Kim, Goed dat ik toch nog even op je blog spiek. Ik had het goede nieuws nog niet via de familie tam-tam gehoord; maar goed om te lezen dat de uitslag goed was;gefeliciteerd!!! veel geluk weer in Nederland met z'n drietjes. groetjes, Annemarie
Wat een heerlijke uitslag! En wat leuk om te lezen dat jullie weer in Nederland wonen. Lijkt ons leuk om, als jullie weer een beetje gewend zijn hier, eens af te spreken. Al zien we elkaar geloof ik ook op het SPY kerstdiner?
Hallo Kim, hoewel wij elkaar niet kennen, wil ik je graag zeggen dat ik het knap vind hoe jij heft in eigen handen hebt genomen tijdens je ziekte en daarmee de situatie te machtig bent gebleken. Ik heb veel inspiratie uit je blog gehaald tbv mijn eigen situatie. Ik heb mijn eigen blog gestart: http://michaelangeloagapito.blogspot.nl/. Much joy and all the best! Groetjes, Michael
Ik ben 33 jaar en sinds 2005 wonend in Zweden. Tijdens ons verblijf hier getrouwd met Alexander en sinds augustus 2008 de trotse moeder van Xanthe.
Begin juli 2009 werd bij mij Hodgkin (lymfeklierkanker) geconstateerd. Deze blog gaat over de periode van ontdekking en het vervolg. Inmiddels zijn de behandelingen afgelopen en ben ik het normale leven weer aan het opbouwen. Het gaat goed!
Sinds eind maart wonen we in ons nieuwe huis in Vallentuna, een klein paradijsje 30 minuten boven Stockholm. Alexander heeft in de tuin zijn nieuwe hobby gevonden, hij vindt het heerlijk om buiten bezig te zijn; gras maaien, hout hakken en de heg van een nieuwe look voorzien.. Xanthe is sinds eind juli aan het lopen en rent het hele huis en de tuin door, nog wel waggelig, maar het gaat steeds beter. Het is een ontzettend lief meisje, maar ook een grote boef met eigen willetje, op het moment is ze haar toonhoogtes aan het testen, heel fijn. Alexander gaat per begin september weer aan het werk en Xanthe is inmiddels op de creche begonnen. Spannende tijden, maar zowel Alex als Xanthe zijn daar geloof ik wel aan toe. Easter vermaakt zich hier ook op en top. Hij loopt hier vrij rond, maakt af en toe alleen een ommetje door de buurt, maar komt dan altijd weer terug. Verder kan hij er niet genoeg van krijgen om achter de bal aan te rennen en mee te gaan naar het bos als we bosbessen gaan plukken. Wat een goed leven hebben we toch!
Hoi Kim,
BeantwoordenVerwijderenGoed dat ik toch nog even op je blog spiek. Ik had het goede nieuws nog niet via de familie tam-tam gehoord; maar goed om te lezen dat de uitslag goed was;gefeliciteerd!!!
veel geluk weer in Nederland met z'n drietjes.
groetjes,
Annemarie
Hoi Kim,
BeantwoordenVerwijderenWat een heerlijke uitslag! En wat leuk om te lezen dat jullie weer in Nederland wonen. Lijkt ons leuk om, als jullie weer een beetje gewend zijn hier, eens af te spreken. Al zien we elkaar geloof ik ook op het SPY kerstdiner?
Liefs,
Brechje (en Marc & Jitske)
Hallo Kim, hoewel wij elkaar niet kennen, wil ik je graag zeggen dat ik het knap vind hoe jij heft in eigen handen hebt genomen tijdens je ziekte en daarmee de situatie te machtig bent gebleken. Ik heb veel inspiratie uit je blog gehaald tbv mijn eigen situatie. Ik heb mijn eigen blog gestart: http://michaelangeloagapito.blogspot.nl/. Much joy and all the best! Groetjes, Michael
BeantwoordenVerwijderen