Gezelligheid, pianoconcert, high tea en een opgelost raadsel

Dit weekend waren Kris, Jaap en Sara bij ons op bezoek. Na eerst bergen met cadeautjes, Hollandse lekkernijen en andere pakjes te hebben uitgepakt, begonnen de meiden aan elkaar te wennen. Ze hebben het hele weekend heerlijk gespeeld en veel met elkaar gelachen. Een prachtig pianoconcert was het eindresultaat.

Op vrijdag reed Alex de auto de (volgesneeuwde) greppel in.
Op zaterdag reden we vroeg naar Stockholm om de stad te zien 'ontwaken' en Högtorgethallen te ontdekken. Waarna we 's middags naar Sigtuna gingen voor een heerlijke high tea in het Sigtuna Stads Hotell. Een aanrader om eens te doen, met een prachtig uitzicht over Mälaren. De meiden maakten de boel onveilig, maar hebben zich prima gedragen. Waar we dachten dat we na de high tea voorlopig niet meer konden eten, gingen de lekkernijen uit de saluhal er toch ook weer prima in. Zo gezellig om zo'n weekend samen te zijn, werkelijke quality time.

En het grote raadsel is opgelost. Donderdag kreeg ik een mooie bos bloemen met hele lieve tekst, alleen zonder afzender. Erg spannend, maar moeilijk om dat iemand te bedanken. Uiteindelijk bleken het Camilla en Derkjan te zijn. Nogmaals bij deze dus super bedankt!

Het zit erop!!!

Vanmorgen de laatste bestraling gehad! Wat onwerkelijk, wat een feest, wat een emoties die nu loskomen. Ik lag huilend onder het apparaat. Waarom? Niet echt van blijdschap, maar meer van het besef waar ik de afgelopen maanden doorheen gegaan ben. Samen met Alex even eea doorgesproken. Hoe het is verlopen en hoe we ons nu voelen. Samen zijn we sterk en hebben we ons er goed doorheen geslagen. Daar ben ik trots op en blij om. Onze relatie is sterk en het voelt erg goed. We hebben al heel wat meegemaakt samen en nu ook dit weer. Ook dat maakt de nodige emoties los. Dat besef van hoe gelukkig we ons mogen prijzen, samen en met onze mooie dochter, en Easter natuurlijk.
We hebben bij de beste bakker van Stockholm een heerlijke prinsessentaart gekocht en vanmiddag gaat ook de champagne open. We gaan het vieren.
En dan gaat het leven waarschijnlijk snel weer verder. Ik ga weer aan het werk, het leven gaat weer door waar het een paar maanden geleden opeens zo abrupt stilstond.
Ik heb veel geleerd de afgelopen maanden, het is een ervaring die ik waarschijnlijk altijd zal meedragen. Maar het blijft ook heel erg onwerkelijk. Ik, Kim heb kanker gehad en nu ben ik genezen. Het blijft een rotwoord, dat nog maar moeilijk uit mijn mond komt. Maar ik ben trots op mezelf hoe ik er doorheen gekomen ben.
Net ging ik met Easter het bos in. Een kadootje van de natuur, want het heeft de hele nacht gesneeuwd. Het ziet er buiten sprookjesachtig uit. Dat ons leven verder ook maar sprookjesachtig mag verlopen :-)

Voordeel

Vandaag heb ik het voordeel van mijn weinige haar ontdekt. Vanmorgen had ik een afspraak op mijn werk, met mijn baas en personeelszaken. We zouden gaan bespreken wat de juiste manier voor mij was om zo snel mogelijk weer aan het werk te gaan en hoe. Aangezien ik me daarvoor nog wilde laten bestralen omdat anders de wachtrij zo groot is, moest ik vroeg op en me haasten. Iets wat de afgelopen maanden maar weinig voor is gekomen. Anyway, ik moest ook mijn haar wassen. Doordat ik nu zo weinig haar heb, droogt het dus echt super snel en dat is dus erg handig als je 's ochtends haast hebt. Dus.....
Laatst ben ik ook weer begonnen met mousse in mijn haar te doen na het wassen. Maar dan moet je dus wel de hoeveelheden aanpassen, met minder haar. Het stond echt stokstijf.....

Maar ik was dus op mijn werk.... Vanaf as maandag ga ik weer beginnen. Ik begin met 25%; 5 dagen x 2 uur per dag. Ik ben erg benieuwd. Aan de ene kant heb ik heel veel zin, aan de andere voelt het ook heel onwerkelijk.

Morgen de laatste bestraling. Kris, Jaap en Sara komen aan het einde van de middag aan. Ik zeg, trek maar open die champagne!

Nog maar 2 te gaan!

Wat gaat de tijd eigenlijk snel, nog maar 2 behandelingen te gaan. Vanmorgen waren Alex, Xanthe en ik bij de dokter (gezellig familie-uitje). Over 6-8 weken moet ik terug komen en dan krijg ik verder te horen welke scan er gedaan zal worden en wanneer. Maar nu vooral genieten dat het bijna voorbij is!

Eten, drinken, bijpraten, schaatsen, eten, drinken

Wat een heerlijk weekend hebben we gehad. Op zaterdag zijn Alex en Guy naar een ijshockeywedstrijd gegaan, waar ze helemaal enthousiast van terugkwamen en zondag zijn de mannen gaan schaatsen op het prachtige meer bij ons huis en daarna zijn we met z'n allen gaan lunchen in Waxholm. Heerlijk uitgebreid, op z'n Zweeds met uitzicht over de archipelago van Stockholm. Vanmorgen is Bar nog meegegaan naar de bestraling. We hadden de tactiek om wederom voor 9-en aan te komen, maar ik zou dan gelijk inchecken en Bar zou voor het parkeerkaartje zorgen. Op deze manier hoopten we een vrouw voor te zijn, waardoor we vorige keer 30 minuten langer moesten wachten. In de startblokken rende ik de auto uit naar de incheckbalie. En het is gelukt. We hebben die hele vrouw niet gezien en vonden dat een overwinning. Helaas had ik uit mijn geheugen geblocked, dat ik vandaag een bloedtest moest doen. Vorige week moest ik eigenlijk ook, maar toen was ik het 'vergeten' ;-). Ik ben er van overtuigd dat mijn aderen echt minder goed zijn geworden, maar het lukte de zuster toch om in een keer goed te prikken, dus achteraf viel het enorm mee.
Nog maar 3 bestralingen te gaan. Mijn huid is een beetje rood en mijn keel is licht geirriteerd, maar die 3 bestralingen kom ik wel door en dan is het gewoon helemaal voorbij. Heel onwerkelijk. Wel wil ik morgen aan mijn arts vragen om een afspraak met de gynecoloog te maken. Ik heb namelijk enorme last van opvliegers en wil toch weten of ik door de chemo's in de overgang aan het raken ben. Dat kan ook tijdelijk zijn, maar toch. Dus wellicht komt er nog een nasleep, maar met de behandelingen ben ik donderdag in ieder geval klaar.

Massage

Bar, Guy en Krister zijn gisteren laat aangekomen, de vlucht was goed verlopen. Tot een uurtje of 1 drinken we en kletsen we bij, wat heerlijk om zo weer samen te zijn en een heel weekend in het vooruitzicht te hebben. De volgende ochtend moeten Bar & ik vroeg op, ik heb namelijk massages in de stad geboekt om 11 uur. Maar aangezien de wachttijden voor de bestraling kunnen oplopen als je na 9-en aankomt, besluiten we vroeg te gaan. We staan helaas in de file, en moeten een uur wachten, maar dan mogen we naar binnen. Ik kleed me om en de zusters leggen aan Bar uit hoe eea werkt. Na 10 minuten staan we weer buiten en kunnen we naar de massages. Wat een feest is dat, totaal ontspannen en relaxed besluiten we te gaan fika-en, voordat we weer terug naar huis gaan.

Over de helft

Ik ben al over de helft met de bestralingen en tot nu toe gaat het erg goed. Vandaag had ik een afspraak met de dokter, maar na 5 minuten stond ik weer buiten omdat ik geen klachten en bijwerkingen heb. Heerlijk dus. Het enige nadeel is dat het af en toe lang duurt voordat ik aan de beurt ben. Dan zit ik meer dan een uur te wachten voor 5 minuten bestraling. Maar als dat mijn grootste probleem is.....
Vandaag naar de kapper geweest en ze zag al echt dat er nieuw haar aan het groeien is. Echte stekels op mijn hoofd haha. Ben erg benieuwd hoe dat er uit gaat zien over een paar maanden. Mijn haar groeit ongeveer 1,5 cm per maand. De onderkant is echt heel dun, dus ik moet het vastdoen met een klem. Dat betekent dat ik over een paar maanden een soort korte coupe heb met wat lange plukken ertussen. Misschien wordt het dan wel tijd voor een korter koppie, we'll see.
Overmorgen komen Bar, Guy en Krister. Ik kan echt niet wachten. Zij waren hier toen het hele circus begon in juli. Nu komen ze weer en is het circus bijna achter de rug. Een mooi moment om weer even terug te kijken op de afgelopen maanden.

Bestraling nummer 6

Vandaag was de zesde dag van de bestralingen. Dat betekent dat de sessies korter worden. In de eerste vijf sessies moesten er steeds röntgen foto's gemaakt worden om te zorgen dat er op de millimeter juist bestraald wordt. Dat hoeft nu niet meer omdat de machine nu helemaal op mij ingesteld is, waardoor de sessies max 10 minuten duren. Ook van het masker word ik niet meer claustrofobisch. Ik kan nu gaan liggen, masker op en machine aan. Een kleine overwinning van mezelf. Ik voel me ook nog steeds goed. Smeer na de bestraling mijn huid direct in en neem een keelsnoepje met speciale oliën om mijn keel en slokdarm te smeren. Dat smeren van creme moet dus echt ná de bestraling gebeuren, vertelde de dokter mij gisteren. Waarom? Omdat het anders is alsof je een stukje vlees braadt, zegt hij. Aha, bedankt, ik zie het gelijk voor me..... Achteraf smeren dus.... Nog 11 sessies te gaan. De dokter vertelde ook dat de meeste patienten de bestraling 'vakantie' vinden - vergeleken met de chemo. Daar ben ik het helemaal mee eens. Tot nu toe voel ik er niets van en kost het weinig tijd, anders dan dat ik elke dag even naar het ziekenhuis moet. Maar er zijn speciale parkeerplaatsen voor de deur, dus makkelijker kan niet.
Hopelijk gaat nu wel mijn haar snel groeien, want het is echt een dood bosje stro. Inmiddels begint mijn schaamhaar weer langzaam te groeien, maar op mijn hoofd zie ik nog geen stoppels verschijnen. Dus om de paar uur kijk ik in de spiegel of er al iets te zien is, wellicht dat het helpt....

Heerlijk weekend

Het was weer een heerlijk weekend. Op zaterdag niet veel gedaan, maar voornamelijk in het huis bezig geweest en met Easter op het meer gelopen. Wat een pracht daarbuiten. Ze hebben een schaatsbaan geveegd op het ijs, maar we zijn er nog niet aan toe gekomen om te schaatsen. 's Avonds kwam Isabelle logeren en Xanthe vond het beregezellig.
Vandaag vroeg naar Resarö, naar Annika en Robert. Buiten op het ijs 'gefika-ed' (oftewel gelunched). Typisch Zweeds om met -11 graden buiten op het ijs een broodje te eten en warme chocolademelk te drinken, terwijl Xanthe en Ella (hun 1-jarige dochter) lagen te slapen in de wandelwagens op het ijs. Met goede kleding is het buiten eigenlijk prima uit te houden. Even een anekdote, maar vorig jaar hadden we ook een keer met hen in de winter afgesproken; ze hadden bedacht om worstjes te gaan grillen (buiten) bij een plaats aan de kust. Op zich een leuk idee, ware het niet dat het ook behoorlijk minus was, ik daar in mijn spijkerbroek en timberlands zat en zij daar helemaal waren ingepakt met warme skipakken etc. Ik was erg blij toen hun zoontje in zijn broek had geplast en we naar huis konden.... Maar vandaag was het wel een succes.
Daarna zijn Alex, Xanthe en ik gaan zwemmen (ja ik heb het helemaal te pakken hoor haha). Maar het was erg lachen in het pierebadje met glijbaan. Alex en ik hebben om de beurt baantjes gezwommen. Al met al een super dag. Ik voel me vol energie en hoop dat vol te houden de komende weken. Wellicht tegen beter weten in, maar nu geniet ik er van!.

Eigenwijs

Vanmorgen ben ik lekker gaan zwemmen....hoezo eigenwijs, haha. Maar ik had bedacht dat mijn huid na twee bestralingen nog wel ok was en ik heb het dik ingesmeerd met vaseline. Het was heerlijk, 40 baantjes in 30 minuten. Daarna door naar het ziekenhuis voor de bestraling. Nog nergens last van, dus 'fingers crossed'. Volgende week 5 dagen achter elkaar, dat gaat wellicht meer effect hebben. Voor nu: Fijn weekend!

Eerste bestraling zit erop

Net thuis van de eerste bestraling. Om 9.00 uur moet ik me melden in het ziekenhuis. Ik krijg nog wat informatie en dan mag ik gaan liggen op de behandeltafel. Eerst word ik weer vastgeklemd in mijn masker, ugh dat is toch wel vervelend. Ik moet me echt concentreren op mijn ademhaling om rustig te blijven en ik denk dan veel aan Xanthe en de grappige dingen die zij heeft gedaan. Dat helpt, focussen op iets anders. Dan worden er weer röntgenfoto's gemaakt, om te checken of ik helemaal goed lig en dan begint de bestraling. Een groot apparaat aan mijn hoofdeinde draait om me heen. Eerst bestraling van voor me, dan draait het apparaat verder zodat het vanaf mijn rug bestraalt en dan ook nog van 46 graden. Van de bestraling voel ik niets, alleen mijn masker begint te klemmen. Nu ik thuis ben merk ik toch wel dat het een beetje brandt in mijn hals en het drukt een beetje op mijn borst. Dus ik ben al braaf thee met honing aan het drinken om de keel een beetje te verzachten, wie weet helpt het..... (nog tips??)
Morgen geen bestraling omdat het in Zweden een vrije dag is. Dus donderdag de volgende sessie.
De zuster zei trouwens dat zwemmen niet zo goed is, aangezien mijn huid heel gevoelig wordt en het chloor dan kan gaan prikken. Gaat mijn goede voornemen ?!? Maar ik mag het wel doen als ik er zelf geen last van heb. We zullen zien....

Simulatie voor bestraling

Vandaag moest ik me om 8.00 uur melden in het ziekenhuis voor de simulatie. Dat is het instellen van de bestralingsmachine, zodat die precies op de juiste plekken zal bestralen. Mijn masker lag al klaar. Ik ging op de behandelbank liggen en werd vastgeklemd door de zusters die het masker over mijn hoofd deden. Ik kreeg het opeens spaansbenauwd. Dat ding dat klemt echt m'n hoofd helemaal vast. Dus, ja hoor, ik weer huilen. Weken heb ik er niet aan hoeven denken, aan het ziek zijn en nu lag ik daar weer. De volgende ronde.... Dus weer even uithuilen en tot rust komen en toen werd het masker weer vastgemaakt. Ik vond het erg fijn dat Alex er weer bij was. Ik moest me echt concentreren op rustig ademhalen, maar toen ging het goed. Ik mocht niet bewegen... en dan gaat het dus overal kriebelen, je kent het wel. Er zijn verschillende röntgen foto's gemaakt en het masker is beschilderd met het bestralingsgebied. Dat is weer het voordeel van dat masker, want anders hadden ze op mijn huid moeten tekenen, nu heb ik daar maar een kleine streep op staan. Na 20 minuten was het klaar. Morgen moet ik er om 9.00 uur zijn en de andere dagen mag ik komen wanneer ik wil. Een soort drive-in bestraling is het. De bestraling zelf zal elke dag rond de 4 minuten duren, dus dat is wel ok. En dat dan 17 dagen. Dus dat betekent dat 28 januari de laatste bestralingsdag is.

Daarna ben ik lekker gaan zwemmen en de sauna ingegaan. Ik weet eigenlijk niet of ik in de sauna mag tijdens de bestralingsperiode, dat moet ik morgen even vragen..

Goed voornemen

Ik had eigenlijk helemaal geen goede voornemens gemaakt, naast natuurlijk beter worden, maar vandaag ben ik toch goed begonnen. Ik ben namelijk gaan zwemmen in het plaatselijke zwembad. Best luxe hoor! 10 minuten hiervandaan met de auto, ligt een prachtig sportcomplex. Aangezien mijn zus nu elke dag aan het zwemmen is, werd ik op het idee gebracht. Dus vanmiddag heb ik 30 baantjes van 25 meter getrokken en ben daarna lekker de sauna ingegaan. Het was zo relaxed, dat ik meteen een 10-rittenkaart gekocht heb. Moet toch echt weer een beetje conditie opbouwen en spieren kweken, want de afgelopen maanden heb ik echt barweinig gedaan. Best een goed voornemen toch?

Gelukkig nieuwjaar!

2010 is begonnen! Gelukkig nieuwjaar toegewenst aan jullie allemaal! Dat het maar een gelukkig en vooral gezond jaar mag worden. Ik ben erg benieuwd wat het komende jaar gaat brengen. Het kan gek lopen. Bij de vorige jaarwisseling had ik in ieder geval nooit gedacht dat ik binnen 12 maanden 2 operaties, een ivf traject en een chemokuur tegen kanker zou hebben doorlopen.

Oud & Nieuw was idyllisch op Djurgården. We waren bij Nathalie & Wim samen met Liselotte & Olaf en de kids. Inmiddels 4 met Merle erbij. De avond vloog voorbij, voor we het wisten was het 23.45 uur en kwam Wim met de champagne glazen aan. Met uitzicht op Södermalm konden we goed genieten van het vuurwerk in Stockholm. Daarna nog wel glibberend en glijdend naar huis met de auto, maar uiteindelijk ook daar weer veilig aangekomen.
Vanmorgen scheen de zon op de poedersneeuw en creeerde een fantastisch mooi plaatje. Dus ik naar buiten met mijn camera, om dit moois toch maar even vast te leggen.
Vanmiddag lekker 'gelounched' met Judith, Sebastiaan en Isabelle. Heerlijk relaxed thuis bij de openhaard met warme chocolademelk en daarna wijn, biertjes en hapjes. De ultieme nieuwjaarsdag.

As maandag moet ik om 8.00 uur in het ziekenhuis zijn. Ze gaan dan de hele bestraling voorbereiden die de volgende dag begint. Ik zie er best tegenop, maar vooral omdat ik niet weet hoe ik erop ga reageren. In principe zou het minder heftig moeten zijn dan de chemo's, dus dat biedt hoop. Ach, er zit niets anders op dan afwachten en ondergaan..... Op naar genezing in 2010.